De
naam van deze maan is een vertaling van de Engelstalige neo-pagan
benaming “lightning moon”. De hitte van de zomer slaat soms genadeloos
toe en zware onweders met spectaculaire lichtshows laten van zich horen.
In onze streken wordt evengoed de naam “oogstmaan” gebruikt omdat ook
augustus een maand van oogsten is. Fruitmaan is tevens een mooie en
toepasselijke benaming maar op de hedendagse pagan kalenders zijn deze
twee namen meestal voorbehouden voor de maan van september.
Spiritueel gezien staat deze maan voor: verhoogde lichamelijke kracht,
energie, levenskracht, het vinden van oplossingen voor problemen en
vraagstukken, het kennen van succes, het rijpen van vruchtbare ideeën.
Onder deze maan is het ook goed om sociale banden aan te trekken.
Tijdens de bliksemmaan was de kans groot dat onze Keltische en
Germaanse voorouders respectievelijk nog Lughnasad [loennassah] of
Lammas vierden, want Kelt of Germaan, die feesten konden wel weken duren. Lammas is ondertussen op de
pagan kalender vastgelegd op 1 augustus. Voor meer uitleg rond deze
feestdag verwijs ik naar de bespreking van de vorige maan, de rozenmaan.
De Oude Romeinen vierden tijdens de maand augustus de godin Pomona. Zij
was de beschermster van de boomgaarden en het fruit.
Naar het einde van de maand toe hielden zij dan weer de Vulcanalia-feesten.
Volcanus was één van de oudste goden van de Romeinen. Hij was een
vuurgod met destructieve krachten, en om hem te behagen werd er een
festival in zijn naam gegeven. De zomerhitte kraakte immers de
grond en droogde alles uit waardoor er veel kans was op brand. De
Romeinen ontstaken dan zelf maar grote vuren waarin ze kleine levende
dieren wierpen. Die offers moesten voorkomen dat de stad, de mensen en
de voedselvoorraden niet zouden branden onder de toorn van
Volcanus.